-
ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΡΑΧΩΝ & ΤΩΝ ΦΛΕΓΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ
-
Οι αναπαραγωγικές διαταραχές και η υπογονιμότητα σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο μαιευτικών επιπλοκών αλλά παράλληλα ασκούν και αρνητικές επιρροές στην έκβαση της εγκυμοσύνης. Ασθενείς που πάσχουν από τέτοια προβλήματα ως επί το πλείστον χρήζουν τεχνικών υποβοηθούμενης αναπαραγωγής προκειμένου να συλλάβουν και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να φτάνουν τελικά σε προχωρημένη ηλικία όταν επιτυγχάνεται η εγκυμοσύνη, κάτι που όμως αποτελεί έναν επιπλέον αρνητικό παράγοντα για την φυσιολογική έκβαση της κύησης.
Έρευνα πραγματοποιήθηκε και αναζήτησε δημοσιευμένη βιβλιογραφία από την ιστοσελίδα του Pubmed, η οποία περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που αφορούν μαιευτικά και νεογνικά αποτελέσματα των γυναικών με αναπαραγωγικές διαταραχές και υπογονιμότητα καθώς και τις πιθανές αιτίες που μπορούν να επηρεάσουν τις επιπλοκές της κύησης. Πιο συγκεκριμένα, αυτή η έρευνα της βιβλιογραφίας, που πραγματοποιήθηκε μέχρι τον Ιούνιο του 2015, επικεντρώθηκε στις εξής παθολογικές καταστάσεις: στην ενδομητρίωση, στην αδενομύωση, στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, στα ινομυώματα της μήτρας, στις μεθόδους της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, στις ορμονικές και μεταβολικές δυσλειτουργίες και στις φλεγμονές και πως αυτές οι καταστάσεις επηρεάζουν την έκβαση της κύησης.
-
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η ενδομητρίωση, η αδενομύωση, το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και τα ινομυώματα της μήτρας αποτελούν βασικές αναπαραγωγικές διαταραχές που σχετίζονται με υπογονιμότητα. Επιπλέον, οι φλεγμονές, οι ορμονικές διαταραχές, η πρόωρη ωοθηκική γήρανση αλλά και οι αγγειακές ανωμαλίες μπορούν εξίσου να επηρεάσουν την επιτυχία της εγκυμοσύνης. Αυτές οι διαταραχές, είτε σε συνδυασμό είτε από μόνες τους, μπορούν να οδηγήσουν σε αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, καθυστερημένης ανάπτυξης εμβρύου, παθολογιών πλακούντα και υπέρτασης.
-
Συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι οι ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών έχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής, διαβήτη κύησης, υπέρτασης, πρόωρου τοκετού, νεογνού με χαμηλό βάρος γέννησης και καισαρικής τομής. Οι ασθενείς με ενδομητρίωση έχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής, πρόωρου τοκετού, επιπλοκών του πλακούντα και αιμορραγίας μετά τον τοκετό. Οι ασθενείς με ινομυώματα της μήτρας έχουν αυξημένο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, νεογνού με χαμηλό βάρος γέννησης, αποκόλλησης πλακούντα και αιμορραγίας μετά τον τοκετό. Οι ασθενείς με ανεξήγητη υπογονιμότητα και επίτευξη κύησης με τεχνικές υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχουν αυξημένο κίνδυνο υπέρτασης, προεκλαμψίας, αιμορραγίας, αποκόλλησης πλακούντα, διαβήτη κύησης, πρόωρου τοκετού και καισαρικής τομής.
-
Επιπρόσθετα, οι ορμονικές διαταραχές, οι μεταβολικές διαταραχές και οι φλεγμονές που επηρεάζουν το ενδομήτριο, το μυομήτριο, τον τράχηλο και τον πλακούντα και που ανευρίσκονται σε μεγάλο βαθμό σε ασθενείς με υπογονιμότητα, συνδέονται με την δημιουργία μη φιλικού περιβάλλοντος για την εμφύτευση και κατ’ επέκταση την εγκυμοσύνη, αποτελώντας έτσι την αρχή για μια κύηση που πιθανώς θα καταλήξει με μαιευτικές επιπλοκές.
Τέλος, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτές οι ασθενείς χρήζουν αντιμετώπισης ως «υψηλού κινδύνου» και παρακολουθούνται με εξειδικευμένες διαδικασίες, καθώς επίσης υπάρχει ανάγκη για προληπτικές εφαρμογές σε αυτές τις περιπτώσεις. Και η κατανόηση των φλεγμονωδών, ενδοκρινικών και μεταβολικών μηχανισμών που ευθύνονται για την αυξημένη εμφάνιση μαιευτικών επιπλοκών που σχετίζονται με τις αναπαραγωγικές διαταραχές μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη νέων θεραπειών.
-
Infertility and reproductive disorders: impact of hormonal and inflammatory mechanisms on pregnancy outcome.
Human Reproduction Update, Volume 22, Issue 1, 1 January 2016, Pages 104–115,https://doi.org/10.1093/humupd/dmv044
