Πρόωρος τοκετός

Οι παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για πρόωρο τοκετό είναι άγνωστοι. Ο πρόωρος τοκετός είναι μεγάλο κλινικό πρόβλημα στη παρούσα μαιευτική προσέγγιση. Ο τοκετός ο οποίος συμβαίνει πριν τις 37 εβδομάδες καλείται πρόωρος τοκετός και συμβαίνει περίπου στο 10 % περίπου όλων των γεννήσεων και αφορά το 75% των νεογνικών θανάτων. Ένα ποσοστό περίπου πρόωρου τοκετού είναι ιατρογενής , συνδέεται με σοβαρές επιπλοκές της εγκυμοσύνης (υπερτασικές κυήσεις, αιμορραγίες στην κύηση, λοιμώξεις), αποτέλεσμα δίδυμης, τρίδυμης κύησης. Το μεγαλύτερο ποσοστό πρόωρου τοκετού συμβαίνει αυτόματα από άγνωστη αιτία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόωρου τοκετού, ο τοκετός ξεκινά μόνος του, τα συμπτώματα είναι τα ίδια με του τοκετού τελειόμηνου εμβρύου. Τα συμπτώματα είναι:
- συσπάσεις μήτρας
- ξαφνική ρήξη υμένων
- υγρά η βλέννη από τον τράχηλο της μήτρας
Αν το μωρό γεννηθεί πρόωρα θα νοσηλευθεί στο νοσοκομείο στη ΜΕΝΝ και θα υποστεί θεραπευτική φροντίδα από ειδικούς νεογνολόγους. Δεν έχουν όλα τα νοσοκομεία μονάδα εντατική πρόωρων ΜΕΝΝ, για αυτό το μωρό θα μεταφερθεί σε νοσοκομείο με μονάδα εντατική νεογνών.
Αν οι συσπάσεις αρχίσουν πρόωρα, ο γιατρός θα χρησιμοποιήσει φάρμακα για να ελαττώσει τις συσπάσεις της μήτρας (τοκολυτικά φάρμακα). Αυτό παρέχει χρόνο για να γίνουν ενέσεις στη μητέρα κορτικοστεροειδή τα οποία μειώνουν τον κίνδυνο επιπλοκών του νεογνού όπως η αναπνευστική ανεπάρκεια και οι αιμορραγίες.
Η νεογνική θνησιμότητα αυξάνει όσο πιο μικρή είναι η ηλικία που συμβαίνει ο πρόωρος τοκετός. Για παράδειγμα αυξάνει από 2 στα 1000 στις 37-10 εβδομάδες. Σε 18 στα 1000 στις 32-36 εβδομάδες και 216 στα 1000 στις 24-32 εβδομάδες. Παρά τις αξιοσημείωτες βελτιώσεις όσο αναφορά την θεραπεία στις μονάδες εντατικής πρόωρων υπάρχει μεγάλο εύρος βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων βλαβών στα πρόωρα νεογνά. Επίσης πρόωρα νεογνά εμφανίζουν αργότερα στη βρεφική και παιδική ηλικία αναπτυξιακές διαταραχές.
Η παγκόσμια κοινότητα δεν κατόρθωσε να λύσει το μυστήριο της έναρξης του πρόωρου τοκετού, παρόλα αυτά οι τελευταίες μελέτες στρέφονται στη ωφελιμότητα από την κολπική χρήση προγεστερόνης όπου όταν λαμβάνεται από ασυμπτωματικές έγκυες με κοντό τράχηλο ελαττώνεται η πιθανότητα πρόωρου τοκετό καθώς και η νοσηρότητα και θνησιμότητα.
Pretern labour: mechanisms and management
BMC pregnancy and childbirth 2007
Vaginal progesterone in women with an asymptomatic sonographic short cervix in the midtrimester decreases preterm delivery and neonatal morbitidy: a systematic review
Am J Obstet Gynaec 2012